Is het mogelijk, is het waar,
dat ik werkelijk tot de kern verrot ben.

Dat de feitelijke substantie van mijn ziel net zo slecht is als het stoffelijk lichaam maar zij in huist.
En dat dit, op zijn beurt, net zo slecht is als het lichaam waar dit in huist; de wereld.

Of is alleen de wereld vervuild, besmeurd en onpuur?
Met mij als een van de weinigen die dit inziet.

Sta ik buiten of ben ik deel van de waanzin waarin ik mij bevind?