Zoals het een dichter betaamt
Zoals het een dichter betaamt,
zijn de wijzen geen woorden maar de woorden zijn wijzen.
Wordt er niet strak in rijmschema gepraat,
maar bepaalt de klank en ritmiek waar het werk over gaat.
De situaties geschetst doen niet onder voor echt,
de gevoelens nemen je over zonder gevecht.

Pijn,
de pijn slaat door je botten heen.
Doet de poppetjes van je ogen slinken van gruwel,
tot je zweerde dat je zelf niet meer bestond.

Liefde,
door de ogen van een ander maar toch tot de kern verwoord.
Niet zonder blikken of blozen wordt jouw persoon in haar literaïre  ogen gesmoord.

Haat,
wordt als oorzaak van pijn tot in de ledenen gevat.
Voert je mee naar rode dalen en brandende zeeën.

Verdriet,
kerft je ziel in tweeën als je scherpe rand van een stanleymes een papieren zakdoek.
Doet de tranen met schokken stromen als eeuwige rivieren de duisternis in.

Vreugde,
als duizend zonsomgangen samengaand.
Welke je hart doet bloeien, je ogen doet zien en je denken laat voelen.